MECBUR DEĞİLSİN
Mecbur değilsin. Bunu almıyordu kafam. İyi bir evlat, iyi arkadaş, iyi bir abla, iyi bir çalışan olmak zorundayım sanıyordum. “Meryem bunu daha iyi yapabilirdi ama yapmadı.” cümlesi “Meryem’in üç leşi var.”dan daha korkunç geliyordu kulağıma. Bu biraz akıl hastalığı, biraz oğlak burçluluk. Sıkıcıyız biz, çizgilerden taşmayız. Her işim detaylarda kaybolduğum için uzun sürer, bulaşık bile. İnsani ilişkilere ortalamanın üzerinde bir incelikle yaklaştığım için genelde kalbim kırılır. Daha geçenlerde altı kişi olacağımız bir yere altı tane sandviç hazırlamaya vaktim olmadığı için hiç hazırlamadan gittim ve gün herkesin kendine getirdiği sandviçi yemesi ve benim aç kalmamla sona erdi. Bunu üç gün düşündüm. Tembellerden nefret ederim. Üstünkörü kelimesinden de. Yapılması gerekeni yaparım. Bir şey anlatırken bir yandan daima muhatabımın vücut dilini yoklar, vaktini çalmadığımdan emin olmaya çalışırım. O yüzden genelde konuşan değil dinleyen olurum ve yine bu yüzden insanlar hakkında çok fazla ...
